Usa ka adlaw, nagngaligu mi sa Hidden Valley kuyog akong barkada. Gabii na mi mibiyahe balik sa syudad. Karaan na nga model ang Hilux sa among pamilya ang among gidrive, unya naaberya mi tunga2x sa dalan sa Uling, Naga. Kapila na namo gitulod2x ang sakyanan, dili gyud muandar ang sakyanan.
Alas Nueve (9:00 PM) na to sa gabii to nahitabo. Puro lowbat ang among mga cellphone kay wala magcharge daan ang mga kanahan. Kon naa man gani, wala’y signal. Wala puy nagdala og powerbank. Nagtaligsik pa gyud tong gabihona. Kinahanglan mi og telepono aron makapangita og tabang.
Samtang nangita pud mi og kapasilongan, naay usa ka building na nagsiga- usa ka punenarya.
“Bahala na. Wala na tay lain choice.,” miingon ko. Unya, misutoy mi sa among barkada padulong sa funeral homes.
Nagdagan ming upat sa barkada padulong sa punenarya ug nagpasilong sa uwan. Pagsulod namu sa pultahan, naay babaye, mga 40 na siguro ang edad, nga naglingkod sa front desk.
“Unsay ato Sir?”, nangutana siya.
Amo giingnan nga naaberya ang among sakyanan og mao ra ni ang pinakaduol nga lugar nga naay telepono.
Nilingkod siya ug mitan-aw namo kadiyot. Dayon nisulti siya, “Aw sige. Pwede ra mu mugamit sa telepono sa among opisina.” Nikuyog niya ang akong amigo nga si Andot sa opisina.
Samtang naa sila sa opisina, nag-istandby mi sa lobby aron magpauga. Unya, naglaroy sa ko kadiyot sa punenarya ug nagtan-aw sa mga pictures sa bungbung. Unya, nisulod ko sa kwarto kon asa gidisplay ang mga lungon. Pagkahuman, muadto unta ko sa ilang gamay nga kapilya kon asa ihaya ang mga minatay. Apan, nihunom ko kay naay tiguwang nagbarug atubangan sa kapilya.
Nagsul-ob siya og barong. Murag hubagon ang iyang mga eyebags ug luspad ang nawong. Nagtuo ko nga trabahante ra siya didto. Mao nang gibalewala ra nako.
Nitikang ko’g kausa padulong sa kapilya, apan, wala gyud siya mulihok. Bisan ang iyang mga mata, wala gyuy mamilok. Samtang nagkaduol na ko niya, nagkaputi siya tan-awon. Mura gani’g milapos ang akong panan-aw. Sa kalit lang, nikaging ko ug nakulbaan. Nalimbawt akong mga balhibo.
Unya, nakabaton na gyud ko og kaisog nga muduol niya. Wala gihapon siya milihok, bisan kadiyot lang. Nihunom ko balik ug mipiyong. Unya, nakadungog ko nga naay nisampit sa akong ngalan. Nitalikod ko dayon kay nahadlok na gyud ko. Ang akong amiga diay ang nagtawag nako og miingon siya nga ang towing truck padulong na. Nitando ko sa akong amiga ug nilingi balik sa tiguwang nga nakabarong. Apan, pagtan-aw nako balik, wala na siya. Dali-dali dayon ko’g balik kuyog akong barkada.
Akong gipangita ang babaye sa front desk ug nangutana kon naa bay laing agianan aron makagawas gikan sa kapilya.
Makita sa iyang nawong nga naglibug siya. “Ang sa lobby ra man ang agianan Sir? Wala may laing pultahan sa chapel.” Unya nangutana siya, “Ngano diay Sir?”.
“Naa man gyuy tiguwang nga trabahante didto. Nahadlok gyud ko niya.” Nitubag ko.
Nitan-aw ang babaye nako nga kunot ang agtang. “Ha? Sir, ako ra baya ang nag-duty karung orasa.”
Dili gyud ko makatuo. Gipasalamatan na lang nako ang babaye aron makahawa mi og dali. Nangutana ang akong barkada nganong luspad kaayo ko og nawong. Ako sila gisuginlan sa tanan. Pagkadungog nila sa akong istorya, dili na sila mahimutang sa lobby samtang nagpaabot sa towing.
Nakuyawan gyud mi sa kahibulongang panghitabo. Dili nagyud mi mubalik didto. Tinoud gyud ang ilang giingon nga daghan og ungo sa Naga.
Ang istorya nga inyong nabasa mugna-mugna ra – sa iningles pa, “fiction”.